Krótka historia schwere Panzer-Regiment Bäke

W wyniku ciężkich walk w rejonie Winnicy na Ukrainie i zacieśniającego się okrążenia pod Czerkasami w styczniu 1944 r. powołano na szybko jednostkę pancerną pod dowództwem dentysty. Mimo że nie działała ona zbyt długo, może pochwalić się całkiem imponującymi osiągnięciami. 

Kto miał lepszy hełm - Niemcy czy Rosjanie?

W powszechnych opracowaniach dotyczących "Co było lepsze..." biorąc pod uwagę Wehrmacht i Armię Czerwoną, przeważnie na warsztat bierze się czołgi lub broń strzelecką. Do dziś trwa niekończący się spór o to, dlaczego PzKpfw V "Panther" był lepszy niż T-34 i odwrotnie oraz czym PPSz-41 przewyższał MP 40, a może to niemiecka broń okazała się tą lepszą? Jednak czy ktoś kiedykolwiek zastanawiał się, która z tych dwóch armii miała lepszy hełm? Okazuje się, że na to pytanie odpowiedzieli Rosjanie już w 1943 r.

"Wszyscy z wozów! Na pozycje! Ognia!" - 1. Gebirgs-Division w uderzeniu na Lwów cz. 2

1 września 1939 r. niemieckie i słowackie wojska przekroczyły granicę z Polską rozpoczynając największy konflikt w historii. W Operacji "Fall Weiss" wzięło udział ponad 1 800 000 żołnierzy Wehrmachtu i SS-Verfügungstruppe, którzy pokonali dzielnie broniącą się polską armię w 36 dni. W działaniach tych brała udział m.in. 1. Gebirgs-Division, która w ramach 14. Armee wchodzącej w skład Heeresgruppe Süd zaatakowała w dniach 5-7 września od południa przemieszczając się w kierunku Lwowa. Po dotarciu do Krosna 1. Gebirgs-Division kontynuuje natarcie na wyznaczony cel, mimo coraz większego oporu Polaków.

"Moje wielkie niemieckie wesele", czyli huczna impreza w Berghofie

Początkiem czerwca 1944 r. Niemcy byli już w bardzo trudnej sytuacji na wschodzie, a lada dzień Alianci mogli przeprowadzić desant i otworzyć nowy front. Mimo to 3 czerwca 1944 r. w Berghofie, górskiej posiadłości Adolfa Hitlera w Alpach Salzburskich, odbyło się huczne wesele Margarete Braun - siostry Evy - oraz SS-Brigadeführera Hermanna Fegeleina - łącznika Reichsführera-SS Heinricha Himmlera, na którym oczywiście nie mogło zabraknąć najważniejszych osób w III Rzeszy. 

Polak w służbie III Rzeszy cz. 4 - Powrót na Wschód

Podczas II wojny światowej w Wehrmachcie służyło około 380 000 żołnierzy pochodzenia polskiego. Jednym z nich był Joachim Ceraficki, który jako "Niemiec trzeciej kategorii" został wcielony do Wehrmachtu w 1942 r. W Heer spędził prawie 3 lata walcząc na Froncie Wschodnim głównie jako łącznościowiec. Starał się on przede wszystkim przeżyć i być dobrym żołnierzem, mimo że przyszło mu walczyć nie za swoją ojczyznę. Celem było zminimalizowanie ryzyka śmierci, bo na froncie jego patriotyzm nie miał żadnego znaczenia - tam najważniejsze okazało się koleżeństwo i współpraca. Wbrew pozorom, choć trudno w to uwierzyć, Polakom w Wehrmachcie również przysługiwały dni wolne czy urlopy, a często byli traktowani tak samo jak Niemcy - zgodnie z regulaminem armii. Po pobycie w szpitalu i rekonwalescencji Joachim Ceraficki wraca na Front Wschodni, który przez te kilka miesięcy nieobecności bardzo się zmienił.

Niesamowity patrol U-333

Pod koniec marca 1942 r. U-333 typ VIIC z 3. Unterseebootsflottille "Lohs" pod dowództwem Kapitänleutnanta Petera Cremera udaje się w swój drugi patrol bojowy, tym razem ku wschodniemu wybrzeżu Stanów Zjednoczonych. Uniewinniony po przypadkowym zatopieniu niemieckiego łamacza blokady Spreewald z 31 stycznia 1942 r. podczas pierwszego patrolu Kapitänleutnant Peter Cremer chce udowodnić, że był to tylko nieszczęśliwy wypadek przy pracy i wie, że nie może już popełnić żadnego błędu. Jak ma się okazać, tym razem los był dla niego bardzo sprzyjający.

Dlaczego operacja "Zitadelle" rozpoczęła się tak późno?

W powszechnej świadomości - włączając w to literaturę historyczną - uważa się, że rozpoczęcie operacji "Zitadelle" dopiero 5 lipca 1943 r. było spowodowane tym, że Adolf Hitler z uporem czekał, aż gotowe do działania będą nowe PzKpfw V Ausf. D "Panther" oraz Panzerjäger Tiger (P) "Ferdinand". W rzeczywistości okazuje się, że wpływ na to miało o wiele więcej czynników, a takie twierdzenie jest bardzo dużym uproszczeniem.

"Sowieckie Termopile", czyli bitwa pancerna pod Rosieniami

Kiedy 22 czerwca 1941 r. III Rzesza zaatakowała ZSRR wydawało się, że będzie to bardzo szybka kampania, która zakończy się spektakularnym zwycięstwem Niemców. Oprócz zaskoczenia, jakie wywarły na najeźdźcy nowe sowieckie czołgi T-34/76 oraz KW-1 i KW-2, wszystko wydawało się iść zgodnie z planem. Mimo że faktycznie niemieckie czołgi i artyleria miały problemy z niszczeniem tych maszyn, to często dochodziło do bardzo spektakularnych pogromów, których dobrym przykładem jest rozegrana od 23 do 25 czerwca 1941 r. bitwa pancerna pod Rosieniami. To tam miało dojść do niesamowitego wydarzenia, w którym jeden sowiecki KW-2 przez dwa dni ponoć zatrzymał całą niemiecką dywizję pancerną, co jak się okazuje - ma niewiele wspólnego z prawdą.

Najbardziej wyjątkowa broń III Rzeszy - Fallschirmjägergewehr 42

Wśród wielu konstrukcji strzeleckich III Rzeszy bez wątpienia tą najbardziej zagadkową, najrzadszą i chyba najmniej udaną jest Fallschirmjägergewehr 42, który - jak sama nazwa wskazuje - powstał na potrzeby strzelców spadochronowych. Dlaczego broń ta jest tak wyjątkowa i po co powstała? Jakim sposobem praktycznie przełamano w niej prawa fizyki? Dlaczego mimo tego, że od początku pomysł ten nie mógł się udać, prace nad FG 42 ciągle trwały? O tym wszystkim w dzisiejszym artykule. 

Bitwa pod Ajn al-Ghazala - największe zwycięstwo Erwina Rommla

1942 r. miał być decydujący jeśli chodzi o walki w Afryce Północnej. Zarówno Państwa Osi, jak i Alianci zgromadzili wystarczające siły, które pozwalały uzyskiwać przewagę raz jednym, a raz drugim. Utworzona 30 stycznia 1942 r. Panzer-Armee "Afrika" pod dowództwem Generalleutnanta Erwina Rommla mimo że przejęła prawie całą Libię - nadal nie rozbiła przeciwnika, który cały czas zagrażał w dotarciu do Egiptu. Rommel postanowił to zmienić i przygotował swoje wojska do - jak się miało okazać - ostatniej ofensywy. Punktem kulminacyjnym była bitwa pod Ajn al-Ghazala rozegrana od 27 maja do 21 czerwca 1942 r.