Manewry między czołgami cz. 3 - Panzerkampfwagen III

Trzecia część praktycznego poradnika dotyczącego identyfikacji różnych wersji niemieckich czołgów tylko po wyglądzie będzie poświęcona - jakżeby inaczej - pierwszemu czołgowi średniemu, czyli PzKpfw III. Miał to być pojazd uzbrojony w działo strzelające amunicją przeciwpancerną do niszczenia czołgów oraz karabiny maszynowe do zwalczania siły żywej przeciwnika. W związku z żądaniem ujednolicenia typów uzbrojenia i amunicji z tymi, które armia miała już na wyposażeniu, nowy czołg miał mieć armatę przeciwpancerną kalibru 37 mm. Jednak Główny Inspektor Wojsk Lądowych stwierdził - jak się okaże, słusznie z resztą - że to za mało i kazał powiększyć pierścień wieży, żeby w przyszłości można było zamontować coś skuteczniejszego. Tym razem załogę miało stanowić 5 osób, które porozumiewały się między sobą za pomocą zamontowanego interkomu. 

"Pocałuj mnie w dupę!", czyli SS-Totenkopfverbände w Kraju Sudeckim

W dniach od 29 do 30 września 1938 r. w Monachium odbyła się konferencja pomiędzy Niemcami, Wielką Brytanią, Francją i Włochami. Dotyczyła ona przyłączenia części terytoriów Czechosłowacji do III Rzeszy. W Führerbau - reprezentacyjnym budynku NSDAP w stolicy Bawarii spotkali się: Adolf Hitler, Neville Chamberlain, Édouard Daladier oraz Benito Mussolini. Wszyscy oni zebrali się przy długim stole, na którym rozłożone były mapy. Konferencja ta przybrała charakter komisji w sprawie zmiany granic. W końcu, po trzynastu godzinach pertraktacji, Hitler osiągnął swój cel i 30 września 1938 r. o godzinie 2:30 los Czechosłowacji został przesądzony. 1 października wojska niemieckie wkraczają na terytorium sąsiada III Rzeszy. W tym historycznym wydarzeniu brał udział SS-Rottenführer Herbert Brunnegger służący w 6. Kompanii 2. Batalionu 2. Pułku Piechoty SS-Totenkopfverbände, która finalnie stanie się 3. Dywizją Pancerną SS "Totenkopf".

"Czołg, stój! Celownik 200, przeciwpancernym - ognia!" - Tygrys Normandzki z Versainville

W sierpniu 1944 r. już po lądowaniu Aliantów w Normandii Niemcom pozostała desperacka obrona przed nacierającymi masami ludzi oraz sprzętu przeciwnika. Prowadząc działania na dwóch frontach Wehrmacht i Waffen-SS znajdują się pomiędzy młotem a kowadłem, lecz nie mają wyjścia - muszą walczyć do końca. Po swoim największym zwycięstwie z 7 sierpnia 1944 r., o którym pisałem dwa miesiące temu, PzKpfw VI "Tiger" o numerze bocznym 134 z 1. Kompanii 102. Batalionu Czołgów Ciężkich II Korpusu Pancernego SS dowodzony przez SS-Junker'a Will'a Fey'a opuszcza kompanię remontową i może ruszać do dalszych działań - tym razem w rejonie drogi nr 158 pomiędzy Caen a Falaise. 

Śladami Wehrmachtu - Dubiecko i okolice

Dziś artykuł w nieco innej formie, ponieważ wybrałem się w teren w celu opowiedzenia historii okupacji niemieckiej na terenie miejscowości Dubiecko i okolic. Jako że mój dziadek mieszka tam od urodzenia i wojnę przeżył, będzie to również relacja naocznego świadka wydarzeń tamtych dni.